Het concept van een wetenschappelijk beeld van de wereld wordt gebruikt in verschillende interpretaties. Dit is een speciale vorm van kennis, gebaseerd op wetenschappelijke gegevens, die overeenkomt met een bepaalde historische periode.

Het idee van een wetenschappelijke wereldfoto wordt vaak gebruiktin de betekenis van het beeld en het model van de wereld in het karakteriseren van de wereldbeschouwingsposities van iemand. Maar vaker betekent de term 'wetenschappelijk beeld van de wereld' dat systeem van kennis dat is verworven als een resultaat van theoretische grondslagen in de natuurwetenschappen, waarvan het object van onderzoek de natuur en de samenleving is in een enkel verband en door middel van fundamentele concepten.

Het wetenschappelijke beeld van de wereld wordt in drie varianten beschouwd:

  1. Algemeen wetenschappelijk idee van het universum en de samenleving op basis van alle kennis, afgesloten in verschillende disciplines.
  2. Het natuurlijke beeld van de wereld in wetenschappelijk perspectiefde heersende opvattingen over samenleving en natuur, en generaliserende wetenschappelijke informatie, gevormd als een resultaat van de ontwikkeling van natuurlijke en sociaal-humanitaire disciplines.
  3. Disciplinaire visie van de wereld, uitgedrukt in de term "ontologie" en begrepen in het licht van een bepaalde wetenschap, bijvoorbeeld het fysieke of chemische beeld van de wereld.

Het wetenschappelijke beeld van de wereld is fundamenteel anders danonwetenschappelijk in zoverre dat het gebaseerd is op een theorie die wetenschappelijk verantwoord, bewezen en daarom onbetwist is. Maar dit betekent niet dat het wetenschappelijke beeld van de wereld identiek is aan de wetenschappelijke theorie. De eerste weerspiegelt het object als geheel, afgezonderd van het proces van het verkrijgen van kennis, en de theorie bevat tegelijkertijd de inhoud en logisch gebaseerd bewijsmateriaal.

Het wetenschappelijke beeld van de wereld vervult drie, nauwmet elkaar verbonden, functies die tijdens het onderzoek worden uitgevoerd. De eerste is om de beschikbare wetenschappelijke kennis te systematiseren en een complex, maar begrijpelijk en verenigd geheel te vormen. De tweede functie is het bepalen van de strategie voor toekomstige wetenschappelijke kennis, wanneer de NCM optreedt als een onderzoeksprogramma. En de derde taak, die het moet uitvoeren, is om de objectiviteit van wetenschappelijke kennis en hun opname in de schatkamer van het culturele erfgoed van de mensheid te waarborgen.

Het filosofische en wetenschappelijke beeld van de wereld is nauw met elkaar verbondenonderling. Ze vertegenwoordigen allebei de vorm van menselijke kennis van de omringende realiteit. Het filosofische beeld heeft echter zijn eigen bijzonderheden. Het beschouwt in de eerste plaats vanuit het oogpunt van de basis van zijn. En ten tweede is de filosofie geïnteresseerd in het beeld van de wereld van de kant van de structuur van de algemene structuur en staat waarin het zich bevindt. Afhankelijk hiervan, en vormde twee basisbegrippen in de filosofie, bekend als materialisme en idealisme. Als het materialisme de basis van het zijn van materie erkent, dan plaatst idealisme een absoluut idee op de voorgrond.

Voor alle ongelijkheid onderling, het filosofische enhet wetenschappelijke beeld van de wereld komt samen doordat zowel de wetenschapper als de filosoof, elke situatie analyseren, een keuze moet maken in de richting van een materialistische of idealistische positie. Dat wil zeggen, de filosofische onderbouwing van zijn positie bij het beschouwen van kwesties van universele betekenis wordt verplicht. Het volledig uitsluiten van subjectieve momenten is helaas onmogelijk.

Het moderne wetenschappelijke beeld van de wereld zoektom kennis dichter bij de werkelijke realiteit te brengen en erkent de urgentie van het probleem van het verkrijgen van objectieve kennis alleen op basis van herhaalde praktische testen. Wetenschappers begrijpen de onmogelijkheid om een ​​beeld van de wereld volledig te creëren en besteden veel aandacht aan de bestudering van realiteitsverschijnselen die kenmerkend zijn voor gemeenschappelijke kenmerken, waarbij het objectieve en het subjectieve worden gecombineerd. Zelfs zulke fundamentele ontdekkingen over de grondslagen van het universum, zoals de structuur van het atoom en elektronen, zullen verder worden uitgewerkt door vele generaties van nieuwsgierige geesten.

</ p>