Overhead in constructie is onderdeel vande kosten van de werkzaamheden over de ramingen, die rekening houden met alle kosten die gepaard gaan met de oprichting van de vereiste voorwaarden voor de bouw, de inbedrijfstelling, bouw en reparatiewerkzaamheden, evenals de organisatie van het werk, beheer en service.

Overheadkosten in de constructie inbegrepengeschatte kosten, vertegenwoordigen kosten die niet direct verband houden met de organisatie, onderhoud en beheer van de bouw, die niet kunnen worden toegeschreven aan een specifiek element of een eenheid van bouwproducten.

De verantwoording van overheadkosten wordt uitgevoerd in overeenstemming met de richtsnoeren MDS 81-33,2004 vanaf 12.01.2004 jaar.

Deze kosten, evenals de normen voor het verbruik van materialen in de bouw, worden in aanmerking genomen bij het samenstellen van schattingen in overeenstemming met de methodologische documentatie.

De hoogte van de overheadkosten is gemiddeld afhankelijk van de kenmerken van de processen en de territoriale aansluiting van 12 tot 20%.

De normatieve waarde van deze uitgaven toont de berekende gemiddelde industriekosten die verband houden met de bouwwerkzaamheden en zijn opgenomen in de kosten van bouwproducten.

Om de kosten van constructie in afzonderlijke fasen te bepalen, wordt een systeem van normen voor overheadkosten gebruikt. Deze normen voor functionele doeleinden en schaal zijn onderverdeeld in de volgende types:

  • uitgebreide normen, karakterisering van de belangrijkste bouwvormen;
  • normen voor bepaalde soorten bouwwerkzaamheden;
  • individuele normen uitgewerkt door een specifieke reparatie- en constructie- of constructie- en installatieorganisatie.

Vergrote normen worden gedefinieerd op basis vangegevens van statistische waarneming per bouwtype. Ze worden gebruikt om schattingen van grotere beleggers te maken en bij het voorbereiden van documentatie voor het uitvoeren van aanbestedingen.

Normen voor de soorten werk worden gebruikt bij het opstellen van ontwerpschattingen en bij het berekenen van reeds uitgevoerd werk.

Individuele normen worden ontwikkeld door aannemersorganisaties over prijsstelling in de bouw op basis van contracten met aannemers. Projecten met individuele normen worden door de klant onderzocht.

De normen voor overheadkosten worden bepaald op basis van de schattingsnormatieve grondslagen van 2001, die 86 soorten werken op het gebied van de bouw omvat.

Overheadkosten in de bouw worden genormaliseerd als een percentage van de som van de loonkosten of directe bouwkosten indirect als onderdeel van directe kosten.

Uitgebreide normen, evenals specificaties op typeassemblage- en constructiewerken worden ontwikkeld door speciale organisaties-ontwikkelaars (prijscentra voor de bouw van federaal en regionaal niveau), die ondergeschikt zijn aan de prijsadministratie.

De methodische begeleiding van normatieve ontwikkeling wordt afgehandeld door het prijsbeheer.

De hoeveelheid overhead wordt bepaald wanneerhet maken van lokale schattingen in het basis- of huidige prijsniveau. De schatting omvat niet alleen het verbruik van materialen in de bouw, maar ook de overheadkosten in de bouw die alle fasen van het proces begeleiden.

De opbouw van normen wordt gedaan door de collecties van GESNm-2001, GESN-2001 en GESNr-2001.

De samenstelling van overheadkosten, waarvan de artikelen worden geconsolideerd volgens het beoogde doel:

  1. Administratief en economisch (43,45%);
  2. Over onderhoud van bouwvakkers (37,32%);
  3. Over de organisatie van werken op bouwplaatsen (15,7%);
  4. Overige kosten (3,53%), waaronder afschrijvingen op immateriële vaste activa, advertentiekosten, betalingen aan bankleningen.
  5. Kosten die niet als norm worden beschouwd, maar die worden toegeschreven aan overheadkosten (verzekeringsbetalingen, belastingen en andere inhoudingen, certificeringskosten, werknemersbetalingen bij rechterlijke uitspraak, enz.)
</ p>